Ostatnia aktualizacja we wrześniu 27, 2023
Kiedy myślisz o Alasce, obrazy ośnieżonych gór, lodowce, i lodowata tundra prawdopodobnie przychodzą na myśl.
Jednakże, czy wiedziałeś o tym Alaska jest domem dla ukrytej pustyni z wydmami?
Wielkie wydmy Kobuk, położony w Parku Narodowym Doliny Kobuk, są największe aktywne wydmy w Arktyce i oferują wyjątkowe i nieoczekiwane wrażenia odwiedzającym Last Frontier.
Wielkie Wydmy Kobuk
Usytuowany 35 mil nad kołem podbiegunowym, Wielkie Wydmy Kobuk składają się z trzech pól wydmowych – Wielkich Wydm Kobuk, Wydmy Little Kobuk, i wydmy rzeki Hunt – które razem stanowią 30 mil kwadratowych wieżowców, falujący piasek.
Te wydmy powstały 14,000 lat temu z cofających się lodowców i od tego czasu powoli posuwają się naprzód z nowym życiem i roślinnością.
Wielkie wydmy Kobuk oferują naprawdę wyjątkowe i nieziemskie wrażenia.
Wydmy wznoszą się do 100 stopy wysokie i, latem, temperatury mogą osiągnąć ponad 100 stopni. Wydmy otoczone są bujną tundrą, zapewniając wyraźny kontrast ze złotymi piaskami.
Pomimo położenia w Arktyce, Wielkie Wydmy Kobuk są zaskakująco łatwo dostępne.
Park jest otwarty przez cały rok i można do niego dotrzeć samochodem lub małym samolotem. Zwiedzający mogą wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem lub wybrać się na własną wędrówkę, i kemping jest również dostępny w parku.
Najlepszy czas na wizytę to miesiące letnie, kiedy pogoda jest łagodniejsza, a dni dłuższe.
Wędrówka przez te wydmy to jedyna w swoim rodzaju przygoda, a odwiedzający mogą również wybrać się na wycieczkę ATV z przewodnikiem, aby zwiedzić wydmy w inny sposób.
Rośliny i dzika przyroda
Dzika przyroda parku jest również bogata, z stada karibu wędrować po ziemi, niedźwiedzie przedzierając się przez tundrę w poszukiwaniu kępy jagód, oraz lisy i wilki włócząc się po lesie.
Stado karibu w zachodniej Arktyce, największy w Stanach Zjednoczonych, przechodzi przez park dwa razy w roku podczas migracji, pozostawiając miliony śladów kopyt na wydmach jako znak ich przejścia.
Oprócz wydm, odwiedzający mogą również odkrywać inne naturalne cechy parku, takich jak rzeka Kobuk i jej dopływy, które są domem łosoś i łosoś, i liczne jeziora w parku, które są odwiedzane przez kaczki, luny, gęsi, i łabędzie w okresie lęgowym.
W parku znajduje się również tzw Kobuk Locoweed, kwitnące zioło, które można znaleźć tylko na zboczach Wielkich Wydm Kobuk.
Park zapewnia również wgląd w ekosystem Beringii, pasmo łąk o szerokości tysiąca mil, które łączyło Azję i Amerykę Północną podczas ostatniej epoki lodowcowej.
15,000 Lata temu, kiedyś w dolinie wędrowały mamuty włochate i tygrysy szablozębne w miejsce dzisiejszych łosi i niedźwiedzi grizzly.
Zwiedzanie Parku Narodowego Kobuk Valley
Pustynia Kobuk to prawdziwy ukryty klejnot Alaski i miejsce, które trzeba zobaczyć dla tych, którzy szukają przygody poza utartymi ścieżkami.
Dotarcie do Parku jest przygodą samą w sobie, ponieważ lokalizacja jest odległa i nie ma rozwiniętej infrastruktury, ale 1,795,280 akry backcountry zapewniają nieskończone możliwości aktywności na świeżym powietrzu.
Latem, goście mogą skorzystać pływanie łódką i pływanie, z plecakiem i na kempingu, loty, i wędkowanie.
Zajęcia zimowe obejmują obróbkę śniegu, jazda na nartach, i psia papuga, ale wymagają umiejętności przetrwania w arktycznej zimie i wyposażenia osobistego.
Jak się tam dostać
Najbliższe większe miasta to Fairbanks i Anchorage, oba oferują loty do pobliskich miast, takich jak Kotzebue, Jednochodziec, i Nome.
Stamtąd, musisz zorganizować transport do parku. Najlepszym sposobem na dostanie się do parku jest samolot lub łódź.
Chociaż możliwe jest plecak z autostrady Dalton, większość podróży rozpoczyna się od lotu samolotem do punktu początkowego.
Podczas lata, firmy komercyjne zapewniają loty, ale ważne jest, aby zaplanować dodatkowe dni na wypadek złej pogody.
Planując wizytę w Parku Narodowym Doliny Kobuk, pamiętaj, aby zatrzymać się w Northwest Arctic Heritage Centre w Kotzebue, aby zwiedzić muzeum i porozmawiać z strażnikiem.
Zezwolenia nie są wymagane dla niezależnych podróżników, ale zorganizowane grupy rekreacyjne muszą uzyskać pozwolenie od Komendanta Głównego.
Przeczytaj także: Amerykańskie pustynie oraz Wydmy w USA
Często zadawane pytania dotyczące wydm na Alasce
Czy na Alasce jest pustynia??
TAk, na Alasce jest pustynia. Nazywa się go Parkiem Narodowym Doliny Kobuk, i znajduje się w północno-zachodniej części stanu.
W parku znajdują się Wielkie Wydmy Kobuk, które są największymi czynnymi wydmami w Arktyce.
Jakie są Wielkie Wydmy Kobuk?
Wielkie Wydmy Kobuk to największe czynne wydmy w Arktyce.
Znajdują się one w Parku Narodowym Kobuk Valley na Alasce, o 35 mil nad kołem podbiegunowym.
Jak powstały Wielkie Wydmy Kobuk?
Wokół powstały Wielkie Wydmy Kobuk 14,000 lat temu z cofających się lodowców.
Piasek i muł pozostawiony przez lodowce zostały następnie zdmuchnięte przez wiatr na wydmy, które widzimy dzisiaj.
Kiedy jest najlepszy czas na zwiedzanie Wielkich Wydm Kobuk?
Najlepszym czasem na odwiedzenie Wielkich Wydm Kobuk jest lato, od czerwca do sierpnia.
W tym czasie jest ciepło i słonecznie, a dni są długie.
Jakie zajęcia mogę wykonywać na Wielkich Wydmach Kobuk??
Na Wielkich Wydmach Kobuk można wykonywać wiele zajęć, w tym wędrówki, kemping, sandboarding, i oglądanie dzikiej przyrody.
Można także wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem po wydmach.
Jak dojechać do Wielkich Wydm Kobuk?
Najbliższe główne lotniska znajdują się w Fairbanks i Anchorage.
Stamtąd, będziesz musiał skorzystać z lotu przesiadkowego lub samolotu czarterowego do Kotzebue, Alaska.
Czy potrzebuję pozwolenia na wizytę w Wielkich Wydmach Kobuk??
Nie, jeśli podróżujesz samodzielnie, nie potrzebujesz pozwolenia na zwiedzanie Wielkich Wydm Kobuk.
Jednakże, zorganizowane grupy 10 lub więcej osób musi uzyskać pozwolenie od strażnika parku.
Amerykańskie wydmy piaskowe: Gdzie znaleźć wydmy w Stanach Zjednoczonych?
Twoje nr 1 źródło informacji o świecie sportów piaskowych i pustynnych podróży przygodowych. Nasze artykuły są wynikiem szeroko zakrojonych badań, osobiste doświadczenie, i dzielenie się wiedzą w globalnej społeczności sandboardingowej.
